«اخیراً از طرف برخی از خواص مطرح می‌شود که چون آمریکا ابرقدرت است ما باید با او تعامل داشته باشیم و نمی‌توانیم با یک ابرقدرت در حال قطع ارتباط باشیم! اما وقتی در مکتب حضرت امام عمیق می‌شویم، می‌بینیم که اصلاً امام برای آمریکا و امثال آمریکا قدرتی قائل نبودند. شما ابتدا باید برای آمریکا قدرت قائل باشید، تا بعد در مورد ابرقدرت بودنش صحبت بکنیم. کسانی که می‌گویند: ما چرا نباید با این ابرقدرت ارتباط داشته باشیم، اینها از جهت مبنایی دچار یک اشتباه فاحشی هستند که او را دارای قدرت می‌دانند.

 

از جهت نظری این مسئله برایشان حل نشده که اصلاً قدرت کجا هست؟ چه چیزی تولید کننده قدرت است برای یک جامعه، برای یک نظام و برای یک حاکمیت؟ خب شاید بعضی‌ها تصور کنند اعتبار یک دولت در میان مردمش منشأ قدرت می‌شود، تا یک حدّی هم همین‌طور هست، آمریکا همین منشأ قدرت را هم از دست داده است. آخرین تیری که به این قدرت پوشالی مقام معظم رهبری زدند در همین صحبت اخیر بود که دولت امریکا اعتبار خودش را پیش مردم خودش هم از دست داده چه برسد به اعتبار جهانی. لذا ما با کشور یا حاکمیتی که اساساً از قدرت حقیقی برخوردار نیست و یا قدرت پوشالی او و دروغین او رو به اضمحلال است ضرورتی ندارد این‌گونه سخن بگوییم که: «او ابرقدرت است، اگر ما باید با ابرقدرت ارتباط داشته باشیم فلان طور می‌شود، اگر نداشته باشیم بهمان طور می‌شود.» کسانی که می‌گویند ما چرا نباید با این ابرقدرت (آمریکا) ارتباط داشته باشیم، اینها اساساً دچار یک اشتباه فاحش هستند که او را دارای قدرت می‌دانند. ما با کدام قدرت باید مذاکره کنیم، همان قدرتی که وجود ما دلیل نابودیِ اوست؟! آیا این کار عاقلانه است؟ 

 

البته این حرفها تاریخ مصرفش در مملکت ما گذشته است و دیگر خطری ندارد. تنها مصرف این حرف‌ها، این است که خوراک برای رسانه‌های بیگانه بشود. مصرفش این است که به ملّت‌های منطقه، و به خودشان دلداری بدهند که «بابا! هنوز یک امیدی به ما -به عنوان ابرقدرت - هست. دیدید از توی ایران یک نفر ما را نشان داد به عنوان ابرقدرت؟‌ پس ما حتماً‌ یک قدرتی داریم. تو را به خدا باور کنید ما ابرقدرت هستیم.» همین‌قدر مصرف دارد. یک ابرقدرتی که یال و کوپالش ریخته،‌ حنجره ندارد عربده بکشد، به قول مقام معظم رهبری پیش مردم خودش‌ دیگر از اعتبار ساقط شده است، چه برسد پیش مردم دنیا، این می‌خواهد استناد بکند به حرف یکی دو نفر و بگوید هنوز بعضی‌ها به ما به عنوان ابرقدرت اشاره می‌کنند. مصرف چنین سخنانی در همین حد است.

 

ببینید سی سال پیش آمریکا چقدر قدرت داشت و امروز چقدر قدرت دارد؟ این یک واقعیت روشن است که آمریکا سی سال است که از جهات مختلف سیاسی،‌ علمی، اقتصادی و ...متوقف شده یا رشد منفی داشته است. در حالی‌که در این مدت، کشورهای عالم را هم غارت می‌کرده است. ولی ما سی سال پیش کجا بودیم و امروز کجا هستیم؟ درحالی که حتی یک کشور را هم غارت نکرده‌ایم. با این حساب ایران یک ابرقدرت است و آمریکا یک موجود بی‌قدرت. حالا چرا ما باید با یک موجود بی‌قدرت همانند یک ابرقدرت برخورد کنیم؟‌ مگر ما در آن روزهای اول جنگ با عراق، برای چند روز جنگیدن اسلحه و مهمات داشتیم؟‌ اگر با اتکاء به سلاح و مهماتِ موجود در آن روزها که نخبگان جامعه و بسیاری از عموم جامعه از آن اطلاع داشتند، قرار بود بجنگیم، تقریباً باید می‌گفتیم که مملکت از دست رفته است! ولی حضرت امام فرمود «این یک دیوانه‏اى بود که یک اقدامى کرد و یک سنگى را در چاه انداخت و موجب زحمت ملت خودش، ملت ما و سایر ملتها گردید» (صحیف? امام/ج16/ص88)

 

چرا ابهت امام(ره) و مقام معظم رهبری هم? عالم را گرفته است؟ و چرا بعضی‌ها این‌قدر از قدرت‌های پوشالی می‌ترسند؟ امام صادق (ع) می‌فرمایند: کسی که از خدا بترسد، خدا هم? اشیاء عالم را از او می‌ترساند. و هر کسی از خدا نترسد، خدا او را از همه چیز می‌ترساند؛ مَنْ‏ خَافَ‏ اللَّهَ‏ أَخَافَ‏ اللَّهُ‏ مِنْهُ‏ کُلَ‏ شَیْ‏ءٍ وَ مَنْ لَمْ یَخَفِ اللَّهَ أَخَافَهُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ء»(کافی/ج2/ص61) بی‌ایمانی موجب ضعف می‌شود و ایمان موجب قوّت می‌شود. ایمان نه فقط موجب می‌شود که تو قوّت پیدا کنی بلکه موجب می‌شود همه در مقابلت ضعیف شوند. چرا کسانی که می‌روند در عرص? سیاست با اینکه انتظار داریم بعد از گذشت سال‌ها، تجربه و آگاهی‌شان بیشتر شده و بهتر عمل کنند، اما باز هم دچار خطا می‌شوند؟»

 

***